Tuesday, August 10, 2010

ഋതുമതിപ്പൂവുകള്‍



ഇന്നലെ പൂവേ നിന്നെ തൊട്ടുഞാന്‍ തലോടുമ്പോള്‍
കുഞ്ഞിളം കവിളിന്മേല്‍ ഉമ്മവച്ചെന്നേ തോന്നീ
ഇന്നെന്തേ എനിക്കെന്റെ ഹൃത്തടം തുടിക്കുന്നൂ

വല്ലാതെ നിന്മെയ് കൊണ്ടെന്‍ നെഞ്ഞകം കനക്കുന്നൂ


കുഞ്ഞിളം കാറ്റില്‍തൂങ്ങി പൊങ്ങി ഞാന്‍ ആടിപ്പോകെ
അപ്പുപ്പന്‍ താടിക്കൊപ്പം പൊക്കത്തില്‍ പറന്നേപോയ്
ഇന്നെന്തേ ചുഴിക്കുത്തെന്‍ കവിളില്‍ കനല്‍ ചൂടാ‍യ്
ഇന്നെന്തേ ചുഴിക്കുത്തെന്‍ കവിളില്‍ കനല്‍ ചൂടാ‍യ്


തൊടിയില്‍ കിണറിന്റെ വക്കത്തെ ചാമ്പയ്ക്കന്നോ
നിറയെ പൂക്കും കാലം സ്നേഹത്തിന്‍ നിറമായി
അറിയുന്നെന്തേ ഞാനിന്നെന്നെ നോക്കിയിച്ചാമ്പ
പറയുന്നെന്തോ ശബ്ദം താഴ്ത്തിക്കാതിലോ കുളിരേകി


പുഴയും പുളഞ്ഞാടും വയലും നോക്കുന്നെന്നെ
വെറുതേ ചൊല്ലുന്നെന്തോ മര്‍മ്മര സ്വരമോടെ
അറിയുന്നെന്തോ മാറ്റം വന്നുപോയ് എനിക്കെന്തോ
നിറയുന്നുള്ളില്‍ വിങ്ങിപ്പോകുന്നൂ മനസ്സിപ്പോള്‍


പറയുന്നമ്മച്ചൂടിന്നെന്നോടു മകളെ നീ
വലുതായ്പോയീ പോകൂ വീടകം നേരം വൈകീ
അറിവീലെന്താണെന്റെ വലുപ്പം നറുലോകം
മറവില്‍ പോകുന്നതോ തെളിവീലൊന്നും മുന്നില്‍....